Anno 2025 is er het nodige te doen over UFO’s, ruimteschepen en buitenaards contact. Onder het presidentschap van Donald Trump, gloort de hoop dat geheime informatie eindelijk zal worden vrijgegeven. Ondertussen zijn er wereldwijd onverklaarbare fenomenen gesignaleerd. Er valt heel wat te zien, als je de blik op de hemel richt. Dan is er nog Elon Musk. Hij heeft plannen om naar Mars te gaan. Wat is er gaande?
George Adamski werd in de jaren vijftig, uitgenodigd voor een reis in een moederschip. Hij schreef er een boek over: ‘Binnenin de ruimteschepen’. Hij werd zowel bejubeld, alsook belachelijk gemaakt. Dat maakte hem voorzichtig. Dit boek is een verkapt reisverslag van een bezoek aan de Maan, Mars en Venus. Het wordt als een roman gepresenteerd, zodat hij zijn verhaal naar buiten kon brengen, zonder alle gekte.
Adamski beschrijft niet alleen hoe een planeet er uitziet en hoe men er leeft, maar heeft het ook over ontmoetingen met de grote leiders en wetenschappers. Zij hebben een indringende en belangrijke boodschap voor de mensheid. Alles draait om dienstbaarheid. Het besef van eenheid en liefde is onze enige redding, willen we niet, zoals voorgaande beschavingen, verloren gaan. Je zou hieruit kunnen concluderen dat we op een kruispunt staan. Zeker nu de technologie, AI, en de robotisering het dreigt van de mensheid over te nemen. Wat we nu meemaken is nog maar het begin van wat mogelijk is. We weten immers dat een ‘fake alien invasion’, op de planning staat. Het is al mogelijk om via holografische beelden iets te laten zien wat gewoon een illusie is. Nep, dus.
Hollywoord is al jaren in voorbereiding, met films om ons bang te maken voor griezelige buitenaardsen. Dit met als doel om de mensen binnen te houden, zodat er een of andere agenda wordt uitgerold met totale controle over iedereen. Adamski heeft een heel ander verhaal, over liefdevolle mensen, die niets liever willen dan contact als wij er voor open staan. Zij zien ons als broeders en zusters en hoewel er begrip is voor onze fouten, kunnen ze niets doen als wij niet bereid zijn om hun wijsheid te aanvaarden en er naar te handelen.
Misschien denk je wel dat het allemaal flauwekul is, de ver van je bed show, en waan jij je veilig in je eigen bubbel. Ooit vond ik dit thema zijdelings interessant. Och, je leest wel eens wat, maar verder had ik er niet veel mee. Dat veranderde toen mijn man Paul in 2010 door een beroerte werd getroffen en een bijna dood ervaring had. Hierdoor wist hij opeens alles over de grootsheid van het universum, de oneindige liefde voor ons mensen. Door afasie kon hij niet meer praten, totdat hij op een dag zei: ‘Eén met de Bron en niets anders!’ Dat bleef hij herhalen. Hoe meer ik er over ging nadenken, hoe meer ik tot het besef kwam dat dit de kern is van alle spiritualiteit, religie en metafysica. En dat was nog niet alles. Per toeval ontdekte ik dat hij healings gaf, in samenwerking met zijn Galactische Lichtvrienden, dat hij gedachten kon lezen, elke taal kon verstaan, en dat hij van iedereen zowel het verleden als de toekomst kende. Hoe kan dat?
Hij wist ook alles over ruimteschepen en dat er moederschepen zijn, zo groot als een stad. Ik heb deze informatie met eindeloos geduld verzameld en er tien boeken over geschreven. Ik bevind me, met Paul, in een ruimteschip. Soms droom ik hierover, maar met mijn dag-bewustzijn heb ik hier slechts een vage herinnering aan. Paul begreep dan niet dat ik zoiets kon vergeten, waarna ik beloofde om beter mijn best te doen.
Toen ik eenmaal doordrongen was van het feit dat Paul contact had met wezens in het universum, kwamen er allerlei mensen op ons pad die met dit thema te maken hadden.
Zo was er de ontmoeting met Omnec Onec, de vrouw die vertelt over haar leven op Venus. Nog velen passeerden de revue, waarbij ik George Adamski beschouw als een van hun, al heeft hij, net als Paul, het aardse verlaten.
Het maakt niet uit waar je bent, want er bestaat geen tijd en het leven is eeuwig, zoals ook in dit boek staat beschreven. Wat me trof is dat de planetaire vrienden van Adamski vertellen dat elke daad tegen een medemens, een daad is tegen de schepping en de Schepper. Elk lelijk woord, elke wandaad, is iets wat voor hun niet bestaat. Na het lezen van dit boek, ben ik eens te meer doordrongen van hoe stupide het is om grieven te koesteren, om elkaar verwensingen naar het hoofd te slingeren, om de ander tot slaaf te reduceren, om baas te willen zijn, om oorlogje te spelen. Het is zo enorm dom, dat we niet inzien dat het kwaad altijd het zaad van zelfvernietiging in zich draagt. Het kwaad is alles wat liefdeloos is en voortkomt uit lage gedachten. Op de planeten waar Adamski het over heeft, bestaat niet zoiets als tekort, angst, ziekte, of verdriet. Alles draait om het welzijn van allen.
Voor iedereen die werkelijk kiest om vanuit zijn hart te leven, is alles overvloed en is oneindige liefde beschikbaar. Het is zeker mogelijk dat je bij een hoge beschaving terecht komt, omdat je daadwerkelijk iets hebt geleerd op planeet aarde. In mijn optiek is het enige dat we dienen te leren, is om een kanaal van liefde te zijn. Dat doen we door ons te herinneren dat we één zijn met de Bron. Het vrijwaart ons niet van de processen waar we doorheen gaan. Onze wil moet gesterkt worden om in een wereld van kleinheid, onze grootsheid te bewaken. We houden stand, omdat we diep in onze wezen wel degelijk kennis hebben van de onze Oorsprong. Het transhumanisme ligt op de loer, maar we zijn geen robot, maar bezield mens. Dan gaan we niet mee met het gemak van de technologie en de onzin van de wereld. Dan maken we een keuze voor het licht. En licht zal er zijn. Ik WIL dat er licht is!
Het boek van Adamski is een bijzondere leeservaring. Zelfs als het louter fantasie zou zijn, voel je toch een kern van waarheid. Het technische gedeelte is aan mij niet besteed, maar ik weet zeker dat heel wat mensen dit interessant zullen vinden. Taalkundig heb ik dit geredigeerd, met het doel om zoveel mogelijk van de oorspronkelijke tekst te behouden. Er zijn nog steeds zinnen, waarvan ik denk: wat staat hier? Ik heb het maar gelaten, want het is niet de bedoeling dat ik elke regel herschrijf. Wat overblijft is de impressie van een reis door de ruimte, een tripje door het universum, en de universele herinnering aan waar het leven, ons bestaan, werkelijk om gaat. De een noemt het God, voor Paul is het de Bron. Hoe we het ook noemen, we gaan voorbij geloof, omdat we diep in onszelf heus wel weten waar het om gaat.
Adamski vertelt over de enorme schermen in de ruimteschepen. Niets in de kosmos is verborgen. Er zijn geen geheimen. Alles wat we individueel en collectief doen, wordt gezien.
Je zou er paranoia van kunnen worden. Het kan ook een geruststelling zijn, omdat je weet dat je vanuit liefde handelt en dat er mededogen is voor het leerproces. Het leren komt ooit tot een eind. Ik vermoed dat daarom, juist nu, dit boek van Adamski weer aandacht krijgt. Het was verloren, maar is nu gevonden en beschikbaar. Wat me opvalt, is dat steeds de nadruk wordt gelegd op hoe belangrijk het is dat Adamski zijn ervaringen met de mensheid deelt. Er is zoveel hoop dat we tot inkeer komen. Dat vind ik mooi, omdat men oprecht begaan is met ons lot.
Het is dankzij Martien en Ine van den Hurk, dat dit manuscript bij mij is terecht gekomen, en dat ik met Martien Kooy uitgeverij de Vrijheid ben begonnen, waardoor het boek van Adamski opnieuw het levenslicht ziet. Wat een wonder, hoe de dingen soms gaan. We staan allemaal onder leiding, als we maar willen horen en gehoor willen geven aan wat het leven van ons vraagt. Dat is helemaal niet zoveel. Leef het leven zoals het voor jou bedoeld is. De enige bedoeling is liefde.
Ik vraag om een open geest. Het kan toch zeker niet zo zijn, dat wij op aarde, tussen al die triljoenen planeten, de enige zijn waar leven op mogelijk is. Dat is toch debiel denken.
Tijdens het nakijken van dit boek, had ik het soms moeilijk. Dan moest ik het even wegleggen, omdat ik de taal niet begreep. Dan zei ik in gedachte: ‘George, help eens even, dit is jouw verhaal.’ Dan ging ik weer verder, omdat ik ergens weet dat ik hiermee een goede daad verricht voor de mensheid.
Als het inderdaad zo is, dat alles wordt gezien, dan weten ze ook dat ik mijn best heb gedaan en ook dat het niet volmaakt is. Het maakt niet uit, het gaat om het verhaal, waar je opgetild wordt, even weg van de planeet aarde. Even zweven in de ruimte, even een open mind, want niets is onmogelijk.
Ik wens jou een goede reis met het lezen van dit boek. Het zal zeker je horizon verbreden en je hart nog meer openen. Zo is het mij tenminste vergaan.
Wil je meer weten over Paul? Jijbenteenwonder.nl.
Er is ook een interview met Paul over ruimteschepen op mijn youtube kanaal: Lilian Ferru Productions.